Filmy samobójstwo, relacja mąż-żona

Pięciu żonatych mężczyzn potajemnie wynajmuje penthouse, w którym panowie mogą swobodnie wdawać się w pozamałżeńskie romanse i spełniać swe ukryte fantazje. Seksualna idylla kończy się, gdy jeden z nich znajduje w apartamencie zwłoki zamordowanej kobiety. W gęstniejącej atmosferze nieufności i wzajemnych oskarżeń, uporządkowane życie całej piątki zaczyna rozpadać się na kawałki. Czy morderca jest jednym z nich, czy też ktoś usiłuje wrobić poszukiwaczy erotycznych wrażeń w zabójstwo?

Bohaterem filmu jest mężczyzna, który wpada w obsesję po przeczytaniu pewnej książki. Wmawia sobie on, że powieść traktuje o jego życiu. Problem polega na tym, że książka kończy się morderstwem. 23 to numer, który przewija się przez całą fabułę powieści.

Wieś w protestanckich północnych Niemczech. 1913-14 rok w przededniu wybuchu Wielkiej Wojny i historia dzieci, także nastolatków, udzielających się w lokalnym chórze prowadzonym przez miejscowego nauczyciela przy wsparciu mieszkańców - barona, zarządcy, pastora, lekarza, akuszerki i farmerów. Tą mała społeczność zaczynają dotykać dziwne zdarzenia, które z czasem przyjmują charakter rytualnej kary. Kto za tym stoi?

Serial ukazuje codzienne życie policjantów z warszawskiego Wydziału Zabójstw. Codziennie muszą dokonywać bardzo trudnych, życiowych wyborów. Niestety wiele spraw przenoszą z pracy do domu, co bardzo niekorzystnie wpływa na ich stosunki domowe. Niektórzy nie wytrzymują presji i popadają w alkoholizm lub narkotyki.

Profesor Alice Howland dowiaduje się, że cierpi na chorobę Alzheimera.

Film opowiada o dojrzewaniu wrażliwego chłopca. Jest jednym z ważniejszych debiutów w powojennym kinie polskim. Stanowi ciąg luźno powiązanych epizodów i ukazuje, jak na pozór mało ważne momenty życia kształtują charakter człowieka. Jest buntem przeciwko tłamszeniu indywidualności przez totalitarny system polityczny i służące uniformizacji metody wychowawcze.

Emerytowany podoficer postanawia wyjaśnić okoliczności zaginięcia swego syna. Nie przypuszcza jak będzie to trudne i bolesne.

Młodzi małżonkowie, Rosemary i Guy Woodhouse, są zachwyceni myślą o zamieszkaniu w starym domu eleganckiej dzielnicy Nowego Jorku. Nie zważają na podejrzaną reputację jego lokatorów. Plotka głosi, że zajmują się magią i czarami. Rosemary i Guy nie przywiązują wielkiej wagi do tych pogłosek. Myślą jedynie o radościach, jakie przyniesie życie w nowym, dużym mieszkaniu z dzieckiem, które wkrótce się narodzi.

Reżyser teatralny zamierza wystawić do bólu realistyczną sztukę teatralną opowiadającą o jego własnym życiu. Wraz z postępem prac nad sztuką rozpada się jego życie prywatne.

W niewyjaśnionych okolicznościach mieszkańcy pewnego miasta tracą wzrok. Nagła choroba rozprzestrzenia się z taką prędkością, że wkrótce porzucone zostają wszelkie próby znalezienia lekarstwa, gdyż każdy kontakt z zarażonym powoduje utratę wzroku. Wśród ludzi wybucha panika. Władze są coraz bardziej bezradne, w obliczu szerzącej się epidemii decydują się odizolować chorych w opuszczonym szpitalu psychiatrycznym i poddać ich kwarantannie. Wraz z gwałtownie rosnącą liczbą pacjentów dramatycznie pogarsza się ich sytuacja. Stopniowo wyczerpują się zapasy jedzenia, zaczyna się walka o władzę. Jeden ze zbuntowanych pacjentów (Gael García Bernal) posuwa się do niewyobrażalnej brutalności stając się samozwańczym przywódcą jednej z grup. Do szpitala trafia także kobieta (Julianne Moore (I)), która pozorując utratę wzroku, postanawia towarzyszyć swojemu mężowi. „Miasto ślepców” to przerażająca wizja apokalipsy, która nagle urzeczywistnia się w bezimiennej metropolii.