Filmy relacja mąż-kochanka

Na czele wielopokoleniowej rodziny Lubiczów stoją dziadkowie, Maria i Władysław. Pani Maria prowadzi aptekę w swoim domu na warszawskiej Sadybie. Pomaga jej córka Elżbieta. Druga córka, Dorota, jest zakonnicą. Starszy syn, Paweł, ceniony chirurg pracuje w szpitalu, a popołudniami dorabia w spółdzielni lekarskiej. Młodszy, Ryszard, jest hydraulikiem. Wraz z żoną Grażyną na próżno marzy o upragnionym dziecku. Wszystkie dzieci i wnuczęta często odwiedzają gościnne mieszkanie dziadków. Na krótko przed siedemdziesiątymi urodzinami seniorki rodowego klanu w domu Lubiczów pojawia się także ich jeszcze jedna córka Monika, od lat skłócona z rodzicami. Czyżby happy end? Nie, już pierwszy odcinek filmu zapowiada wielkie kłopoty.

Mostowiakowie to wielopokoleniowa rodzina – są tu dziadkowie: Lucjan i Barbara, czwórka ich dorosłych dzieci: Maria, Marta, Marek i Małgorzata, którzy mają już swoje własne ogniska domowe. Członków rodziny łączy niegasnąca miłość i zrozumienie. Dzieci nieustannie znajdują oparcie w dziadkach, bez względu na wagę spraw, czasem zabawnych, często jednak bardzo poważnych. Są dla siebie nawzajem podpora i zachętą, zarówno dzieci dla rodziców jak i dla starszego pokolenia. Choć i w tej rodzinie zdarzają się spory a nawet kłótnie – mimo to potrafią znaleźć rozwiązanie do przyjęcia przez wszystkich. To miłość sprawia, że rodzina jest silna.

Pewnego pięknego dnia doktor Morawski postanowił zdradzić żonę z pielęgniarką. Świetną do tego okazją wydał się Zjazd Neurochirurgów odbywający się w sopockim Grand Hotelu. Niestety, na owym zjeździe pewien profesor a jednocześnie główny autorytet polskiej neurochirurgii, wziął parę kochanków za małżeństwo. I to stało się przyczyną różnych dziwacznych zachowań większości bohaterów tej historii. Niewielka pomyłka i olbrzymie skutki.

Wieś, nie dość, że "zabita dechami" to ponadto odcięta od cywilizacji. Ludzie w niej żyją myśląc, że świat się kończy za stodołą, są tylko ONI - Taplarscy. Wszystkie ich dotychczasowe mity i marzenia kończą się z chwilą przybycia do wioski kagańca oświaty, w osobie uroczej "uczycielki"...

Wchodząc z kamerą do domu Paula i Adriany, filmując ich codzienność, Muntean ośmiesza wszystkich zapalczywych minimalistów i propagatorów dogmy, którzy podobnego poziomu realizmu nigdy nie osiągnęli. Tuesday, After Christmas to intymna historia małżeństwa u progu rozpadu, rozdartego zdradą Paula, ale i jego dylematem moralnym. Skok w bok okazuje się dla niego zmysłowym orzeźwieniem, z którego wypada się rozliczyć – powiedzieć żonie. Ale czy to zrobi, czy będzie w stanie? "To nie jest film o winie, to film o wyborze" – mówi reżyser. I faktycznie: decyzja o ewentualnym przyznaniu się do zdrady odegra kluczową rolę w życiu bohatera i historii małżeństwa.

Niezwykle sprawny, błyskotliwy, pewny siebie. Potrafi znaleźć się w każdej sytuacji, rozwiąże najtrudniejszą kryminalną zagadkę. Nie oprze mu się żadna kobieta. Kto to taki? Porucznik Sławomir Borewicz, pierwszy milicjant PRL-u. Serial o jego przygodach kręcono ponad 10 lat. Za kanwę scenariusza posłużyła popularna seria opowiadań kryminalnych „Ewa wzywa 07” wydawanych przez wydawnictwo Iskry w latach 1968–1989. Łącznie ukazało się 146 tekstów. Intencją pomysłodawców (funkcjonariuszy MO) było przybliżenie w propagandowej formule kulis pracy milicjantów. Nic dziwnego więc, że serial „07 zgłoś się” był postrzegany jako odgórne zamówienie partii mające służyć poprawie wizerunku milicji w społeczeństwie. Twórcy serialu zaprzeczali, podkreślając jednocześnie, że tytułowy bohater nie należy do partii.

Stłamszony przez żonę pantoflarz wikła się w romans z zaborczą kobietą.

Bezdzietne małżeństwo - Barbara i Jan - mieszka w małym miasteczku podczas hitlerowskiej okupacji. Ukrywają młodą Żydówkę, Reginę, która spędza większość czasu w starej szafie, ukryta przed ludzkim wzrokiem. Wkrótce Regina zachodzi w ciążę z Janem. Barbara udaje, że to ona sama oczekuje dziecka i starannie wszystko przygotowuje do zbliżającego się porodu. Dziecko - dziewczynka o imieniu Helusia - przychodzi na świat w tajemnicy. Helusia ma teraz dwie matki, ponieważ Barbara uważa ją za swoją córkę. Pewnego dnia Barbara przepada bez wieści. Wojna się kończy. Helusia dorasta, ale sekrety przeszłości są wciąż żywe w ludzkiej pamięci. Po kilku latach umiera Jan, ale przed śmiercią musi wyznać Helusi, kim jest jej prawdziwa matka... Helusia jedzie wtedy do Hamburga, aby spotkać się z mieszkającą tam Reginą.

Marianne i Johana poznajemy w 10 lat po ślubie, kiedy udzielają wywiadu ilustrowanemu pismu jako statystyczne, acz szczęśliwe szwedzkie małżeństwo. On jest psychologiem pracującym naukowo, ona - prawniczką, specjalistką od rozwodów. Mają dwójkę dzieci. Żyją zgodnie, umieją się porozumieć, z zażenowaniem oglądają znajomych, którzy tkwią w toksycznym związku. Jednak po dziesięciu latach zastajemy ich w zupełnie innej sytuacji, w nowych małżeństwach. Johan, odszedłszy od Marianne, związał się z dużo młodszą Paulą, by w końcu, z rozsądku i w zasadzie bez miłości założyć drugą rodzinę. Z kolei Marianne, początkowo załamana odejściem męża, niespodziewanie odnalazła w sobie siłę, porzucając rolę kobiety potulnej i podporządkowanej.